Vojvoda Petar Bojović je rođen 16. jula 1858. u Miševićima a umro 19 januara 1945 u Beogradu. Učesnik je srpsko-turskog rata, gde je komandovao artiljerijskim odeljenjem i ostalo je ubeleženo njegovo sećanje “da je sa Umca topovima gađao Malu Planu gde su bili turci a zatim do Prepolca gonili Turke”.
Po završetku ratova postao je vodnik baterije u Beogradu. 1891 položio je ispit i dobio čin kapetana, istovremeno postavljen za vršioca dužnosti načelnika štaba Moravske divizije u Nišu gde je ostao 5 godina.
U prvom balkanskom ratu je bio načelnik štaba Prve armije od oktobra 1912, istakao se tokom Kumanovske i Bitoljske bitke posle kojih je dobio čin generala.
U Drugom balkanskom ratu je bio načelnik štaba Prve armije koja je odnela pobedu na Bregalnici, a posle rata je bio komandant trupa novih oblasti na Kosovu i Metohiji.
U Prvom svetskom ratu bio je komandant Prve armije, učestvovao u završnim operacijama Cerske bitke i po oslobođenju Šapca, prešao u Srem, bio ranjen u gležanj noge i smenjen sa položaja komandanta.
Od novembra 1914 do novembra 1915 bio je na raspoloženju, kada je zbog trojne ofanzive, opet reaktiviran. Kada je doneta odluka da se povlači vojska preko Albanije (decembar 1915) postavljen je za načelnika Vrhovne komande. Na tu funkciju je podneo ostavku 19 juna 1918 godine zbog neslaganja oko proširenja Solunskog fronta, zatim je postavljen za komandanta Prve armije kojom je komandovao u bici kod Dobrog Polja.
Zbog ratnih zasluga je 13 septembra 1918 godine dobio čin vojvode (feldmaršala).
Posle rata, postao je komandant Prve armijske oblasti i tu ostao do 1920 godine. Imenovan je za načelnika glavnog generalštaba kraljevine SHS u januaru 1921 godine. Decembra iste godine stavljen je na raspoloženje i ubrzo penzionisan.
Vraćen je u službu 1941 godine i postavljen za vrhovnog inspektora celokupne vojne sile, da bi po kapitulaciji sam sebi odredio kućni pritvor u kome je bio do kraja rata. Preminuo je u dubokoj starosti 1945 godine u 87 godini života.
Odlikovan je ordenom jugoslovenske krune prvog reda 1930 godine, ordenom Karađorđeve zvezde prvog reda 1933 i francuskim ordenom Legije časti 1936 godine. Nosilac je najviših srpskih i savezničkih odlikovanja i uvršćen u red najvećih vojskovođa Prvog svetskog rata i srpske ratne istorije.
Vojvoda Bojović je uživao veliki ugled u Toplici i više puta je viđen kako u uniformi sa sabljom na konju ide za Prokuplje u vreme kada je penzionisan i povremeno dolazio u roditeljsku kuću u Gornjoj Konjuši.
Kraj.
(Autor: Zvonko Prelić)
Nisi napisao od cega je umro druze a siguran sam da znas razlog i to sa tvoje strane kao autora nije u redu.Vojvoda Petar Bojovic,covek koji je u prvom svetskom ratu oslobodio Beograd umro je od posledica batina koje je dobio od komunistickih bitangi u svom stanu po oslobodjenju Beograda.Jednu takvu ljudsku gromadu pretukla je nekolicina pijanih partizanskih skotova i to je jedna od najvecih sramota u istoriji Srbije!!!