Znameniti Kuršumličani: General Aleksandar Vojinović

Jedna od najpoznatijih ličnosti tokom i nakon Drugog svetskog rata u Kuršumliji je Aleksandar Vojinović, narodni heroj, general, diplomata i književnik.

Rođen je 7. marta 1922. godine u selu Mirnica, kod Kuršumlije. Potiče iz zemljoradničke porodice. Nižu poljoprivrednu školu završio je u Prokuplju. Kratko vreme bio je radnik u Dunavskoj stanici u Kruševcu, a 1939. godine se upisao u Srednju poljoprivrednu školu u Valjevu.

Za vreme školovanja u Valjevu povezao se sa revolucionarnim omladinskim pokretom. Februara 1941. godine, je učestvovao u organizovanju i rukovođenju štrajka učenika Srednje poljoprivredne škole, a marta iste godine u martovskim demonstracijama protiv pristupanja Kraljevine Jugoslavije Trojnom paktu. Posle Aprilskog rata i okupacije zemlje prekunuo je školovanje i vratio se u rodni kraj.

Tokom leta 1941. godine izveo je nekoliko akcija od velikog značaja. Najpre je preneo oružje iz Valjeva u Kuršumliju, putujući vozom, a zatim je, 2. avgusta, izvršio napad na hotel „Park“ u Nišu, bacivši dve bombe na nemačke oficire i podoficire. Smatra se da je tada poginulo i ranjeno oko 30 pripadnika Vermahta. Ovaj njegov snažno je odjeknuo u narodu s područja jugoistočne Srbije (o ovoj akciji, kasnije je napisao romansiranu knjigu sećanja pod nazivom „Hotel Park“ ).

Neposredno posle stupanja u Toplički partizanski odred, avgusta 1941, postao je član Komunističke partije Jugoslavije. Najpre je postavljen za desetara, zatim za političkog delegata voda, pa za zamenik komandira čete i komandira čete. Učestvovao je brojnim akcijama Odreda, za oslobođenje Prokuplja. Lebana, na Pasjači s četnicima Koste Pećanca i dr.

Marta 1942. godine bio je izdan i zarobljen od četnika u Jablanici, a potom je predat Nemcima. Deportovan je u logor Altenbah, zapadno od Beča. U logoru je organizovao bekstvo petorice logoraša, 6. jula 1942. godine. Međutim, odbegla grupa zarobljenih partizana uhvaćena je nedaleko od Graca, i vraćena u logor. Ni drugi pokušaj bekstva nije uspeo.

Treći put su uspeli, i Aleksandar je s grupom uspeo da dođe do Slovenije i stupi u partizanski odred na Pohorju. U slovenačkim partizanskim jedinicama vršio je razne dužnosti: bio je komesar čete, zatim pomoćnik političkog komesara Pohorskog bataljona, politički komesar bataljona u Pohorskom partizanskom odredu, pomoćnik političkog komesara Pohorskog odreda i pomoćnik političkog komesara Jedanaeste slovenačke brigade „Miloš Zidanšek“, komandant Trećeg bataljona Desete slovenačke (ljubljanske) brigade, načelnik štaba 28. slovenačke divizije i zamenik komandanta 15. slovenačke divizije.

Posle oslobođenja Jugoslavije, završio je Vojnu školu „Vistrel“ u Sovjetskom Savezu i Komandno-generalštabni koledž Američke armije. U Oficirskoj školi u Sarajevu bio je načelnik Katedre taktike, profesor taktike i načelnik klase slušalaca Više vojne akademije JNA u Beogradu. Imao je čin general-potpukovnika.

Nosilac je Partizanske spmenice 1941. i drugih jugoslovesnkih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 9. oktobra 1953. godine.

Od 1974. do 1979. godine bio ambasador SFRJ u Etiopiji, a posle i podsekretar u Saveznom sekretarijatu za inostrane poslove.

Umro je 6. februara 1999. godine u Beogradu i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.

Više o znamenitim Kuršumličanima možete pročitati OVDE