Nesreća i sreća Kuršumlije

Zašto do sada nije ništa urađeno ranije da se spasi opština od velike migracije stanovništva? To pitanje postavljam i ako je ponovljeno hiljadama puta ranije. U Kuršumliji su radile fabrike i zapošljavale veći deo stanovništva koje sada rade sa desetim delom kapacita za razliku od pre par decenija, zatim sela su bila puna ljudi koji su mogli svoje proizvode da prodaju, ali danas jedva sastavljaju kraj sa krajem.

Opravdanje stoji da je bila loša privatizacija, ali to nije dovoljan razlog da danas u Kuršumliji ima najmanje omladine i da ima veliki broj nezaposlenih. I stanovništvo koje radi ne može da se osloni na jedan posao pa najčešće rade po dva posla kako bi obezbedili egzistenciju. Česti drugi posao je načešće bavljenjem nekom granom poljoprivrede.

Iako vlasti koje su se smenjivale u Opštini obećavale da će pomoći da Kuršumlija bude ponovo jaka opština samo su na tome ostali jer svake godina Kuršumliju napusti veliki broj mladih ljudi. Jedan je razlog da odu na školovanje u drugom gradu, ali drugi je da se neće bar jedan deo vratiti jer nema uslova da znanja koje je steklo da primeni. I onda je logično da će otići u drugi grad ili državu da traže posao gde će moći da stvara život i rade i samo će dolaziti da obiđe roditelje na par dana najviše.

Kuršumlija kao jedna od najsiromašnijih opština u Srbiji u kojoj još uvek na žalost nema investicija ni sa jedne strane. O jedinoj investiciji u kojoj se u skorije vreme priča jeste autoput Niš – Priština koji treba da se gradi iduće 2018 godine. Tu stoji nada da ako prođe autoput dođu i investicije u Kuršumliji koji bi trebalo da opštinu dignu na noge i možda poprave demografsku strukturu kraja.

Kuršumlija ima veliki potecijal jer se na njenoj teritoriji nalazi veliki broj istorijskih i arheloških nalazišta koja mogu da se iskoriste za razvoj turizma. Onda tri banje: Prolom, Lukovska i Kuršumlijska Banja. Dve banje Prolom i Lukvska rade i već su poznate širom Evrope ali i sveta, dok Kuršumlijska posle zatvaranja počeli su objekti da se raspadaju zato što ih niko ne održava.

Kuršumlijska banja je bila poznata još u prvim decenijama 20 veka po termo – mineralnim vodama i koja je u tom periodu radila i dolazio veliki broj turista. Takođe, Kuršumlija ima najniže cene od svih drugih gradova u Srbiji, na jednoj strani to je tuga zbog niskog standarda a drugo da može se koristi kao potencijal za razvoj turizma.Na taj način bi se povećao priliv sredstava u opštini. Čime bi stanovništvo moglo da živi od turizma.

Zatim industrija, pošto već postoji Simpo Šik koji već radi, doduše samo desetim delom svog kapaciteta i koji se bavi drvnom prerađivačkom preradom jer opština je bogata šumom i to skoro dve trećine. Kada bi se samo malo više lokalne vlasti zainteresovali da pomognu onda bi se opština oporavljala sporo ali sigurno na bolje. Zatim pored fabrike Kopaonik  tu je Metalac koji još uvek radi i bori se za svoje mesto na tržištu kome takođe bi moglo bar mala pomoć od vlasti da unaprede proizvodnju.

Onda tu je prehrambrena industrija jer na teritoriji opštine ima dovoljno površine da se pokrene razvoj stočarstva i zemljoradnje koje je sada u velikom opadanju. Zemljište nije zagađeno zato što se ne koriste pesticidi koji sadrže štetne supstance. Zbog toga bi roba na tržištu bila konkuretnija.

To je sve moglo da se uradi ranije i to da je bar mali deo od ovih privrednih objekata pokrenut, stanovništvo se ne bi naglo iseljavalo. Ako i kada bude realizovana ova investicija auto-puta Niš – Priština to bi još ojačala privredu Kuršumlije. Ali ovako, Kušumlija postaje grad koji umire i ako se ne preduzme nešto onda će postati mala varošica sa hiljadu stanovnika.

(Autor: M. D.)

Pročitajte i Iseljavanje kao sudbina Kuršumlije

Najnovije vesti iz Kuršumlije pročitajte OVDE