Na današnji dan, 9. aprila 1999. godine, na Veliki petak, počela je Bitka na Košarama. Ova bitka poznata i kao „Pakao Košara“ vodila se između pripadnika Vojske Jugoslavije i pripadnika terorističke OVK, podržane od strane NATO snaga, Legije stranaca i regularne Vojske Albanije. Bitka epskih razmera počeo je u rano jutro 9.aprila i trajao je do 10.juna.
Cilj napada sa albanske strane bio je kopnena invazija na teritoriju Kosova i Metohije i presecanje komunikacije između jedinica VJ u Đakovici i Prizrenu. Plan je bio da se u potpunosti ovlada Metohijom. Pripadnici terorističke OVK uspeli su da zauzmu sam objekat karaule ali tek nakon što su se pripadnici VJ povukli na rezervne položaje u neposrednoj blizini imajući u vidu da je karaula tako postavljena da je, zbog činjenice da je okružena visovima sa albanske strane, nemoguće braniti sam objekat. Operacija koja je u NATO planovima nosila kodno ime „Strela“ pretrpela je ogroman neuspeh s obzirom da je VJ uspela da porazi napadače kao i da je reon karaule ostao neprobijen.
Bitka na Košarama odnela je brojne živote. Prema tvrdnjama generala Živanovića, komandanta herojske 125. motorizovane brigade sa naše strane poginulo je 108 pripadnika VJ od čega 18 oficira i podoficira, 50 redovnih vojnika, 13 rezervista i 24 dobrovoljaca. Na strani agresora broj poginulih kreće se od 200 do 350 mada ima podataka koji govore da je taj broj značajno veći.
Odbrambenu taktiku snaga VJ kojom je i izvojevana ova velika pobeda nad brojčano snažnijom i tehnički neuporedivo opremljenijom silom NATO snaga, terorističke OVK, Vojskom Albanije i Legijom stranaca uobličili su generali Nebojša Pavković, Vladimir Lazarević, Božidar Delić i Dragan Živanović. Komandant svih NATO operacija 1999. godine bio je američki general Vesli Klark a na terenu njegova naređenja sprovodili su teroristi Rustem Beriša, Agim Ramadani, Salim Đokaj…
Vojska Jugoslavije je u zoni dejstava raspolagala sastavima jedinica i delova jedinica 53. Graničnog bataljona, 125. Motorizovane brigade, 63. Padobranske brigade, 72. Specijalne brigade Vojne policije i 549. Motorizovane brigade sa delovima Prištinskog korpusa, rezervistima i dobrovoljacima od kojih je, pored domaćih, najveći broj pripadnika bio poreklom iz Rusije.
U zenitu bitke jugoslovenska strana nije imala više od 2000 boraca suprotstavljenih prema 6000 pripadnika terorističke OVK i nepoznatog broja pripadnika Vojske Albanije, Legije stranaca i plaćenika iz nekih evropskih i arapskih zemalja.
